Με την τοποθέτηση εναλλακτών θερμότητας στις εγκαταστάσεις κλιματισμού, είναι αποδεδειγμένο ότι επιτυγχάνεται σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Οι εναλλάκτες μπορούν να τοποθετηθούν τόσο σε εγκαταστάσεις κλιματισμού με αέρα, που είναι και οι πλέον διαδεδομένες, αλλά και σε εγκαταστάσεις κλιματισμού με νερό ή άλλο μέσο (π.χ. άμεση χρήση ψυκτικού μέσου).

Στις εγκαταστάσεις με αέρα, δηλαδή κλιματισμός χώρων με σύστημα αερισμού – κλιματισμού, οι εναλλάκτες που χρησιμοποιούνται είναι πολλών ειδών. Ο κυριότερος είναι ο εναλλάκτης διασταυρωμένης ροής, ο οποίος φέρει σε θερμική επαφή τον απορριπτόμενο από τους χώρους αέρα με τον αέρα που εισέρχεται στο σύστημα για την ανανέωση του αέρα των χώρων. Σε μερικά είδη εγκαταστάσεων ο αέρας ανανέωσης και απόρριψης μπορεί να φτάσει και το 100% του αέρα κλιματισμού.

 

Σήμερα, οι εναλλάκτες μπορούν να ανακτήσουν θερμότητα σε ποσοστό που υπερβαίνει το 50% με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Σε εγκαταστάσεις με μεταβλητή παροχή αέρα, αλλά και μεταβλητή ποσότητα αέρα ανανέωσης η τελική επιτυγχανόμενη εξοικονόμηση ενέργειας αυξάνει παράλληλα με την αύξηση του αέρα ανανέωσης, το οποίο βέβαια επιφέρει και αύξηση των φορτίων κλιματισμού.

 

 

 

Σχήμα 2: Τυπικό σύστημα κλιματισμού με εναλλάκτη [πηγή: Εργ. Περιβαλλοντικών και Ενεργειακών Ερευνών ΤΕΙ Χαλκίδας]