Η θερμική προστασία του κτηριακού κελύφους αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα στην επίτευξη μιας ορθολογικής ενεργειακής συμπεριφοράς του κτηρίου. Ένα από τα σημαντικότερα ζητούμενα στην προσπάθεια αυτή είναι η βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς των υφισταμένων κτηρίων, ζητούμενο που είναι και πρωταρχικός στόχος της Οδηγίας 2002/91/ΕΚ για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, της μεταφοράς της στην εθνική νομοθεσία με τον νόμο Ν3661/08 για τα «Μέτρα για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης των κτηρίων και άλλες διατάξεις» και την ισχύ του Κανονισμού για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτηρίων (ΚΕΝΑΚ).

 

Πηγή:"Οδηγός Εξοικονόμησης Ενέργειας Μέσω Θερμομόνωσης" ΚΑΠΕ, 1999, εγχειρίδιο στα πλαίσια του Προγράμματος "Ε.Π.Ε 3.4.6"

Εξυπακούεται ότι και η αναθεωρημένη Οδηγία 2010/31/ΕΚ κινείται στην ίδια κατεύθυνση , και μάλιστα ακόμη πιο έντονα.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η εφαρμογή των ελάχιστων απαιτήσεων του ΚΕΝΑΚ στα υφιστάμενα κτήρια τα οποία δεν έχουν καθόλου ή έχουν ανεπαρκή θερμομόνωση, γεγονός που συντελεί σε σημαντική ενεργειακή αναβάθμιση του κτηρίου και στη συνεπαγόμενη μεγάλη μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας για θέρμανση.

 

Σύμφωνα με τη μελέτη για το Σχέδιο Δράσης Σχετικά με την Εξοικονόμηση Ενέργειας στον Κτηριακό Τομέα, που εκπονήθηκε το 2008 από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Τεχνολογικό Ίδρυμα Κρήτης για λογαριασμό του Υπουργείου Ανάπτυξης, η εξοικονόμηση ενέργειας από παρεμβάσεις που αφορούν στη θέρμανση των κτηρίων μπορεί να ανέλθει σε επίπεδο χώρας σε 7.716.270.665 KWh και μπορούν να εξοικονομηθούν πάνω από 550 εκ. ευρώ.

 

 

 

Αποτίμηση Εξοικονόμηση ενέργειας από την Θέρμανση σε Κατοικίες και Καταστήματα-Γραφεία