Σύμφωνα και με τα αναφερθέντα, ένα σύγχρονο BEMS αποτελείται από έναν Κεντρικό Σταθμό Ελέγχου (ΚΣΕ) ο οποίος συνδέεται, μέσω αυτοδύναμων Ελεγκτών Συντονισμού Συστημάτων (ΕΣΣ), Προσαρμογέων Μεταφοράς Δεδομένων (ΠΜΔ) και ενός δικτύου επικοινωνιών υψηλών ταχυτήτων, με ένα σύνολο Αποκεντρωμένων Μονάδων Επεξεργασίας Δεδομένων (ΑΜΕΔ) και μέσω αυτών με όλες τις τελικές διατάξεις ελέγχου, όπως αισθητήρια θερμοκρασίας, υγρασίας, ροής, στάθμης, φωτός, κίνησης, θερμοστάτες, χρονοδιακόπτες, διακόπτες ροής και διαφορικής πίεσης, ωθητήρες βαλβίδων και διαφραγμάτων αέρα, ηλεκτρονόμους τηλεχειρισμού κινητήρων και τέλος μορφοτροπείς μέτρησης ηλεκτρικών μεγεθών.

 

Οι ΑΜΕΔ περιλαμβάνουν προγραμματιζόμενους ελεγκτές (PLC), ανεξάρτητους ελεγκτές χώρων (IRC), μονάδες άμεσου ψηφιακού έλεγχου (DDC) και προσαρμόζονται στους πίνακες αυτοματισμού των διαφόρων ενεργειακών υποσυστημάτων.

Σχήμα 1. Επίπεδα διαχείρισης και ελέγχου ενός σύγχρονου BEMS πηγή ΚΑΠΕ, οδηγός συστημάτων ενεργειακής διαχείρησης κτιρίων, 1998 [πηγή ΚΑΠΕ]

 

Η στρατηγική ενεργειακής διαχείρισης ενός σύγχρονου BEMS περιλαμβάνει 3 επίπεδα:

1ο επίπεδο : Κεντρική Διαχείριση - (ΚΣΕ)

2ο επίπεδο : Συντονισμός Συστημάτων Αυτομάτου Ελέγχου - (ΕΣΣ, ΠΜΔ)

3ο επίπεδο : Αυτόματος Έλεγχος Λειτουργιών - (ΑΜΕΔ)

Τα τρία αυτά επίπεδα είναι διατεταγμένα το ένα επάνω από το άλλο με αντίστοιχη λειτουργική κυριαρχία στο κατώτερο επίπεδο. Όμως το καθένα από αυτά τα επίπεδα μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα.