Η χώρα μας γνώρισε κατά τις τελευταίες δεκαετίες και κυρίως τη δεκαετία (1980 – 1990), μια σημαντική διάδοση των θερμικών ηλιακών συστημάτων. Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες αποτελούν μια ώριμη τεχνολογία, στην οποία η Ελλάδα ξεχωρίζει, τόσο γιατί βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως και πανευρωπαϊκά σε εγκατεστημένη ισχύ ανά κάτοικο, όσο και λόγω της δυναμικής εξαγωγικής Ελληνικής βιομηχανίας, καθώς εξάγεται περισσότερο από το 40% της εγχώριας παραγωγής συλλεκτών. Ελληνικοί συλλέκτες εξάγονται σε δεκάδες χώρες και σε δύσκολες αγορές (Γερμανία, Αυστρία, Κύπρος, Ισραήλ, Τουρκία), κατέχοντας μάλιστα το 25% της γερμανικής αγοράς.
Τα ηλιοθερμικά συστήματα στην Ελλάδα παράγουν περίπου 1,1 δις κιλοβατώρες (KWh) ετησίως και αποσοβούν την έκλυση 1,2 εκατ. τόνων CO2. Η παραγόμενη ενέργεια ποικίλλει ανά γεωγραφική περιοχή και ανά εφαρμογή. Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τις τυπικές τιμές κατά περίπτωση.

 

Όσον αφορά την κατανομή χρήσης για τα θερμικά ηλιακά το 95% της συνολικής εγκαταστημένης συλλεκτικής επιφάνειας αφορά συστήματα παραγωγής ζεστού νερού χρήσης στον οικιακό τομέα και μόνο το 5% της συνολικής εγκαταστημένης συλλεκτικής επιφάνειας αφορά κεντρικά ηλιακά συστήματα σε ξενοδοχεία, βιομηχανίες, θερμοκήπια, αθλητικά κέντρα.

 

Ο στόχος που έχει θέσει η ESTIF– European Solar Thermal Industry Federation , για το μέλλον και συνεπώς και η ΕΒΗΕ- Ένωση Βιομηχάνων Ηλιακής Ενέργειας για τη χώρα μας είναι η εγκατάσταση περίπου 10 εκατ. τετραγωνικών μέτρων συλλεκτών ως το 2015 (περιλαμβανομένων των συστημάτων για θέρμανση και κλιματισμό). Ο στόχος αυτός (περίπου 1 m² ηλιακών συλλεκτών για κάθε κάτοικο) θα μπορούσε να συνεισφέρει στην αποφυγή της έκλυσης τουλάχιστον 4 εκατ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) ετησίως.